22 mei 2024
Bij activiteitencentrum Rondo op de Bachweg is Marjo Barthel een bekende verschijning. Als gastvrouw verwelkomt ze bezoekers, beantwoordt de telefoon en houdt ze een oogje in het zeil. "Ik heb altijd met veel mensen gewerkt. Thuiszitten was niets voor mij, dus toen ik de kans kreeg om als gastvrouw aan de slag te gaan, heb ik die met beide handen aangegrepen." Dankzij haar werk voelt Marjo zich gewaardeerd en kan ze echt iets betekenen voor anderen. "Iedereen zou vrijwilligerswerk moeten doen," zegt ze enthousiast. "Het geeft je zoveel terug, zoals onverwachte knuffels en dankbaarheid van cliënten."
Wie in Almere bij activiteitencentrum Rondo op de Bachweg naar binnen stapt, komt daar Marjo tegen. Als gastvrouw verwelkomt zij bezoekers, beantwoordt de telefoon en houdt in de gaten of cliënten niet zomaar naar buiten wandelen wanneer dit niet de bedoeling is. Hier op haar plek in het midden van de locatie heeft Marjo het overzicht – ze kent iedereen en iedereen kent haar en het tussen de mensen zijn doet haar goed: “Ik heb altijd in de zwembadbranche gewerkt. Als onderwijzer, receptioniste, ik gaf aquafitness, noem maar op. Altijd met veel mensen om me heen. Om medische redenen kon dit niet meer en uiteindelijk werd ik na een ongeluk volledig afgekeurd.”
De stap naar vrijwilligerswerk
Het thuis zitten, was niets voor Marjo: “Mijn dochter woont op zichzelf, ik zat thuis met de kat en ik werd eenzaam. Dat was het moment waarop ik wist dat ik weer aan de slag moest en zo kwam ik bij Triade Vitree terecht.” Marjo kreeg hulp vanuit het UWV en de gemeente en stapte bij Vrijwilligers en Mantelzorg Centrale Almere naar binnen: “Na alle tegenslag verliep dit heel soepel. Er ging een coach met me mee naar VMCA en na een eerste gesprek was er meteen een goede klik. Ik kon gastvrouw worden op de Bachweg!” Bij AC Rondo komt een grotendeels stabiele groep cliënten naar de dagbesteding en daarbij werkt er een team van vaste medewerkers. Die vastigheid is voor Marjo prettig: “Toen er verschillende wisselingen waren in personeel, had ik daar last van. Maar nu ik met een vaste groep collega’s kan samenwerken is dat heel prettig.”
Onderdeel van het team
Voor Marjo is vastigheid fijn, maar soms werkt variatie juist prettig: “Op andere locaties werken, zou best kunnen, maar voor nu hoeft dat niet. Wel weet ik dat ik het altijd kan aangeven als ik dat zou willen.” Hiervoor is er een vrijwilligerscoördinator beschikbaar als contactpersoon waar elke vrijwilliger terecht kan met vragen, groot of klein: “Toen ik begon, had ik geen echt bureau, maar zat ik aan een tafeltje. Het voelde voor mij niet prettig dat ik als gastvrouw geen echte werkplek had. Dit klinkt misschien als iets kleins, maar voor mij was dit belangrijk en dat werd serieus genomen. Mede daardoor voel ik me echt onderdeel van het team.”
Ga vrijwilligerswerk doen!
Iedereen zou vrijwilligerswerk moeten doen volgens Marjo, al is het maar een paar uurtjes per week of per maand. Maar vrijwilligerswerk in de gehandicaptenzorg moet wel echt bij je passen: “Ik heb een tante met downsyndroom dus ik kende de doelgroep al vanuit mijn persoonlijke omgeving. Je werkt met een specifieke groep mensen en dat moet je wel kunnen.” Toch hoeft dit niet altijd intens of moeilijk te zijn, want ook met kleine dingen kun je als vrijwilliger veel betekenen: “Een wandeling, of de nagels van een cliënt lakken. Die een-op-een momenten zijn belangrijk! En zelf krijg je er ook veel voor terug hoor.” Op de vraag wat dat dan precies is, lacht Marjo: “Heel veel onverwachte knuffels! En dankbaarheid; soms willen cliënten alléén een broodje dat door mij gesmeerd is. Hier werken geeft me zelfvertrouwen, ik voel me gewaardeerd door cliënten én collega’s en ik vind het zo fijn dat ik van betekenis kan zijn voor anderen.”
