11-05-2023
2 mei 2023
Ze leerden elkaar kennen tijdens een jongerenactie van de kerk en hadden gelijk een klik. Thessa (35) en Marije (31) zijn twee gedreven jonge vrouwen, die zich met passie inzetten voor kinderen en jongeren die een extra zetje nodig hebben om hun eigen leven te kunnen vormgeven. Vanuit een aanvankelijk idee om samen kinderen in Oeganda te willen helpen, onderzochten ze de mogelijkheden om dichter bij huis van betekenis te kunnen zijn. Dat resulteerde in de start van hun Gezinshuis Mathé, dat in oktober 2021 de deuren opende voor de opvang van maximaal drie kinderen, die niet bij hun eigen familie kunnen opgroeien.
Uit pure liefde
Als kinderen door omstandigheden niet thuis kunnen opgroeien, worden ze in de meest wenselijke situatie, opgevangen in een pleeggezin of gezinshuis, zo gewoon en zo thuis mogelijk. Echter door het tekort aan pleegouders en gezinshuisouders, komen nog altijd te veel kinderen in zo’n situatie terecht op een leefgroep of in een crisisopvang.
Daar weet gezinshuisouder Thessa zelf alles van. Haar eigen jeugd verliep niet bepaald over rozen, waardoor zij als jong meisje wel op tien verschillende plekken heeft gewoond. ‘Dat was niet alleen maar vervelend hoor’, vertelt Thessa, ‘Het heeft ook mijn blik verruimd. Ik heb van alles gezien en meegemaakt, van mensen die veel verwachtingen hadden waar ik niet aan kon voldoen, tot mensen die alleen maar uit pure liefde mij alle zorg en aandacht gaven die ik nodig had’. En juist die laatste categorie werd voor Thessa een grote drijfveer om ook zelf gezinshuisouder te willen worden.
Groeien en bloeien
Sinds de start in de herfst van 2021, dragen Thessa en Marije zorg voor twee zusjes van 6 en 11 jaar. Omdat zij het welzijn van de kinderen het allerbelangrijkst vinden en zij er met alle liefde en aandacht voor hen willen zijn, kiezen Thessa en Marije er bewust voor om maximaal drie kinderen op te vangen in hun gezinshuis. Of en wanneer er een derde kind bij komt laten zij daarom afhangen van hoe het gaat met de meisjes waar zij nu voor zorgen.
Waar Thessa naast haar werk als gezinshuisouder ook nog een baan buitenshuis heeft, is voor Marije, die voorheen werkte als professional in de zorg, het gezinshuisouderschap haar dagelijks werk. ‘Zo kan ik altijd beschikbaar zijn voor de kinderen als ze me nodig hebben en er in alle rust met aandacht voor ze zijn’.
Juist die onverdeelde aandacht is wat kinderen – die al langere tijd uit huis geplaatst zijn en vaak al op meerdere plekken hebben gewoond – zo nodig hebben. Dat ze hun rust mogen vinden, kunnen gaan wortelen om vervolgens te kunnen groeien en bloeien.
Thuis voelen
‘Dat ze zich bij ons thuis voelen, komt ook omdat wij laten weten dat ze niet bij ons wonen omdat wij zo graag kinderen willen. We doen dit voor hun en natuurlijk geeft het ook ons voldoening. Zij hebben hun eigen ouders, die wonen hier toevallig vlakbij en dat is hun eigen familie. We hebben goed contact en door samen met hun ouders het beste te doen voor de kinderen, krijgen ze de ruimte om zich in ons gezin te wortelen’.
Inmiddels is duidelijk geworden dat de meisjes niet tijdelijk, maar tot hun volwassenheid zullen gaan opgroeien bij Thessa en Marije. ‘Natuurlijk gaat zo’n beslissing voor de kinderen en hun ouders ook met verdriet en pijn gepaard. Juist dan komt het erop aan dat wij daar ruimte en begrip voor bieden. Die verdrietige gevoelens zijn er ook, die moeten er eerst uit, zodat je daarna weer verder kunt met elkaar’, aldus de gezinshuisouders.
Professionals
Om een gezinshuisouder te kunnen worden moet je aan veel eisen en voorwaarden voldoen. Dan gaat het over professionaliteit, veiligheid, maar ook over bedrijfsvoering. Zowel in de aanloop, als ook nu het gezinshuis draait, weten Thessa en Marije zich daarbij goed ondersteund door de professionals van Triade Vitree. ‘Je vormt samen een team en achter de schermen moet er heel veel gebeuren om te zorgen dat wij hier voor de kinderen een gewone gezinssituatie kunnen creëren’. En dat lijkt deze twee vrouwen goed gelukt.
